Ég vil biðjast innilegrar afsökunar á mínu seinasta bloggi, ég féll í svokallaðan "stelpuhópaskíta-blog.central-andskotansbloggsíðutrans og ég einfaldlega réð ekki neitt við sjálfan mig og notaði orðið "gölli" í hvívetna.
En í gær, já í gær vann ég leik. Þessi leikur hefur verið í gangi einstaklega lengi, ég er ekki frá því að þetta sé eitthver lengsti leikur í sögu Íslands, sögu heimsins eða jafnvel sögu Seltjarnarness. Þetta er auðvitað leikurinn "gulur bíll". Hann sem sagt gengur útá það að þegar eitthver sér gulan bíl má hann kýla einhvern "within range" í öxlina og ef sá sem var kýldur getur nefnt tegundina á bílnum þá sá og hinn sami kýla upphaflega kýlandann í öxlina. Einstaklega þroskaður leikur og lítill fugl sagði mér einu sinni að hann hafi farið allt í einu í mútur þegar hann öskraði af bræði vegna "kýli í öxl". En eins og ég segi, ég vann þennan leik, ég var í umferðinni í gær ásamt Gerni og Stjána Jóni og viti menn, ég sá gulan bíl, ég tók mynd af honum, ég sá hann og tók mynd af honum. Ég sem sagt get varðveitt þessa skemmtilegu sjón mína til eilífðarnóns, alltaf þegar ég horfi á þessa mynd má ég kýla einhvern.
Nú segja kannski eitthverjir leiðindapúkar, farísear og efasemdamenn að þeir geti einfaldlega nefnt gerðina og þá megi þeir kýla til baka, það er ekki rétt, þeir sáu ekki gula bílinn "læf". Ég sá hann "læf", tók mynd af því og þess vegna er ég undefeated, undisputed champion of the yellow car game.