Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.


fimmtudagur, mars 30, 2006

Já, ég finn mig algerlega í karakter Gabriel Solis, það er einu sinni bara þannig, þetta eru alveg toppþættir og það er alveg kjánalega langt síðan ég talaði síðast um dæmalausa fegurð Evu Longoria.

En að öðrum og aðþrengdari málefnum, ég krufði höfuðfætling í dag, samstarfsmenn mínir voru Ellert, Eyþór og Kristján, bara Matgæðingateymið sameinast í verklegri líffræði, ekki slappt það, algert ultra-team í þessu eins og öðru. "Við fundum alveg fullt af sjitti sem átti að vera þarna inni og var algerlega allt á sínum stað."

"Við fundum alveg fullt af sjitti sem átti að vera þarna inni og var algerlega allt á sínum stað."

Þessa setningu skrifaði ég án þess að kíkja einu sinni á lyklaborðið, djafull er ég orðinn ógeðslega góður í að skrifa svona hluti á tölvu, svona hluti einhverja, ég elska hluti, helst aðþrengda hluti. Aðþrengda hluti með einhverjum flóknum tækjabúnaði, já tækjabúnaður, ég fílaða.

En MorfÍS á morgun, og ég verð sár úti Gunnar Örn í 780 klukkustundir ef Menntaskólinn vinnur ekki, ég mun ekki vera sáttur með strákinn, nema han gefi mér sleikjó eða eitthvað sætt, kannski kanínu eða kettling, það gæti líka sloppið.

Á þrái sumarið, ég þrái tan, wörka tanið úta á palli, sælar, það er gúd sjitt.

| þriðjudagur, mars 28, 2006

Það er súrt að vera veikur heima með mígreni. Það er jafnvel meira súrt að hafa meiðst í síðasta knattspyrnuleik sínum, vera skítdjöfull bólginn á ökklanum og vera með sjitt mikið mígreni, mígrenið er að fara, en ég er enn þá skíthaltur. Já, þetta er súrt. En bráðum kemur gult frí, þá verð ég ánægður. Svo kannski vinnum við MorfÍS, þá verður kannski gaman, en bara kannski, ef ég verð enn þá skíthaltur á þeim tímapunkti sem við vinnum MorfÍs þá verður ekki jafn gaman, samt örugglega ágætt.

Man Utd eru solid, það er ánægjulegt.

uppfært:

Langar þig lesandi góður að ríma? Ertu rímari að eðlisfari, hefur þig alltaf langað til að semja ljóð en ekki haft gáfur til þess að finna viðeigandi rímorð? Ég hef svarið, rímorðasíðan, rímaðu að vild...

beggikempa.blogspot...í þágu almúgans.

b-dawg

| fimmtudagur, mars 23, 2006


Með þessu bloggi er ég að gera ráð fyrir að allir hafi séð Ronju Ræningjadóttur á sínum tíma eða hafi séð hana á stöð tvö bíó nýlega, þar þessir labbakútar þarna eru alltaf að sýna sömu djöfulsins myndirnar aftur og aftur.

En, ég var að velta fyrir mér hversu óábyrgir þessir rássálfar voru í myndinni. Þegar Ronja var á skíðum og festi fótinn í snjáskafli og fóturinn fór í gegn og ofan í bústað rassálfana, hérna sjáum við strax heimsku þessara rassálfa, af hverju eru þeir að búa sér til heimili í snjáskalfi það sýnir bara heimsku og skammsýni. Svo fara þeir út úr híbýlum þegar fóturinn á Ronju kom í gegn og fóru að segja:"af hverju", "af hverju gerir hún þetta", og svo beila þeir bara, hjálpa Ronju ekki sjitt og brátt verður hún Skógarnornafæða. Rassálfarnir fara inn í snjóbústaðinn sinn og hengja barnið, fallega rassálfabarnið á fótinn á Ronju, hvurslags er það? Að hengja barnið í rúminu sínu á risafótinn sem kom í gegnum þakið fyrir nokkrum nanósekúkúndum. Ég var að hugsa um þetta og í gær og varð bara reiður, reiður út í rassálfana fyrir ábyrgðarleysi þeirra og vanrækslu. Ef það myndi koma skessufótur í gegnum þakið á húsinu mínu þá myndi ég sko ekki hengja barnið mitt á hann, þó að ég væri búinn að fara út og tjekka hvað væri á seyði. Þessir Rassálfar eru bara sjitt, sem betur fer kom Birkir Borkason og bjargaði henni, svo fóru Ronja og Birkir í heiftarlegan sleik, góð mynd samt.

Hérna er gamli skratti eða eitthvað að leggja Ronju lífsreglurnar, að segja henni að passa sig á grádvergunum,skógarnornunum, huldufólkinu(sem segir “komdu, komdu” í þokunni) eða jafnvel rassálfunum, þeir er svo fokking heimskir.

b-dawg

| þriðjudagur, mars 21, 2006

Ég gerði mér að leik hérna rétt áðan að auka óreiðu alheimsins , djöfull er gaman að vera svona mikill prakkari, þetta er sem sagt efnafræði-hugtak þessi "óreiða". Við öll efnahvörf eykst óreiða heimsins, ég gerðist svo suddalega öfgaútúrflippaður gaur núna og jók óreiðuna án þess í raun að þurfa þess, já ég var að læra þetta í efnafræði áðan, það var ógeðslega gaman, langt síðan ég hef getað tengt efnafræðina við alheiminn, skemmtilegt nokk.



Hahaha, ég er að bræða ís, djöfulsins ógeðslega mikla snilld.

Ég hef velt þessu orðastuldi mikið fyrir mér undanfarna daga og þó að þetta hafi verið í "100% virðingarskyni" við mig eins og sagt var þá er ég ekki sáttur. Ég ætla mér nú ekki að vera með neitt vesen og vera eitthvað að drulla yfir X-kempurnar en gríðarlegur fjöldi fólks hefur komið á tal við mig og verið undrandi á þessu og hvatt mig til þess að grípa til róttækra aðgerða. Ég ætla mér eigi að gera það, enda er ég hvorki vesenispabbi né stríðsæsingamaður svo ég læt þetta kyrrt liggja. Samt ég gef X-kempunum gult spjald. Þetta er alls ekki illa meint, bara vinsamleg ábending...beyglur!

Ég átti afmæli á laugardaginn, ég þakka innilega fyrir þær óskir sem ég fékk á afmælisdaginn, þessi ein og hálfa. Nei, nei ég fékk nokkrar gott að fólk elski mann, það er ógeðslega huggó. Ég elska mig allaveganna.

Smá aukafróðleikskorn hérna...20. mars 22:30 hætti undirritaður að horfa á þetta helvítis Lost, ég er hættur ,búinn.

b-dawg

| sunnudagur, mars 19, 2006

Já, ég Beggi var að lesa bloggsíðu nokkurra vörpulegra drengja, bloggsíðan varðhundarnir.blogspot.com, ekkert nema gott um það að segja, en ég sá eitthverjar stelpudruslur vera að bjóða sig fram í í íþróttaráð, og hvað hétu þær?

Já, þær hétu "Kempurnar", kommon, ég á þetta orð í fleirtölu og eintölu, ég ætla þó ekki að ganga svo langt að biðja þær um að skipta um nafn, en þetta er samt ljótt, ég var að hugsa um að sækja bara um einkarétt á þessu orði, þetta er mitt orð og ég á það og sú staðreynd að eitthverjar stelpuhænur hafi stolið því og notað það í kosningabaráttu sinni er algerlega ófyrirgefanlegt, mér finnst ég vera misnotaður, þó að þessar stelpurpútur hafi ekki séð bloggsíðuna mína eða aldrei heyrt af henni, þá er það minnsta sem þær gátu gert að "do some research" áður en þær hrifsa þetta orð til sín og nota það, óforskammað, algerlega. Vá, mér líður illa, ekki vegna þess að páfinn dó fyrir nokkrum vikum síðum heldur af því þessar stelpubrussur tóku orðið mitt, mitt segi ég. Nú er ég búinn að æla hérna ungbörnum yfir allt tölvuborðið af bræði, bræðisæla kýs ég að kalla þetta helvíti.

Já, kjósið svo mig Gunna Örn og Kristján veika í skákfélagið, þið munuð ekki sjá eftir því.


Uppfært:

Gallas maður hetja einn laugardag og skúrkur næsta sunnudag, þetta er erfitt líf, og hann hafi tæklað Heiðar okkar Helguson, og svo þessar bendingar þegar hann labbaði útaf, ekki fallegt. Vá, þetta er æðislegt.

b-dawg

| fimmtudagur, mars 16, 2006

Föstudag síðastliðinn fór ég Beggi til Lundúna ásamt föður mínum og bróður. Ég beilaði á efnafræði á föstudeginum til þess að geta farið, ég myndi segja að það hafi algerlega verið þess virði því þessi ferð var algerlega stórkostleg, kostuleg jafnvel. Við vorum komnir til London og upp á hótel um níuleytið á hét það hótel "Royal Sussex" kannski ekki ýkja sexy nafn, en þetta hótel þjónaði algerlega sínum tilgangi, það er að hafa rúm og klósett, kannski var það ekki mikið meira, en það var nóg fyrir stráksa. Strax næsta dag var prógrammið byrjað við feðgar þurftum að koma okkur á Stamford Bridge eða Brúnna eins og hún er kölluð stundum hér á landi meðal reyndra "lýsenda". Við mættum snemma til þess að fá okkur ógeðslegustu pulsu sem ég hef nokkurn tímann á mínu langa lífi smakkað, þetta var svo subbulegt að ég fæ illt í sálina og hjartað þegar ég hugsa um þetta, við bræðurnir sýndum þó hörku og héldum út í eina mynd, svo var þessari djöfulsins béskotans sveittu Bretapullu hent. Við skelltum svo á völlinn, við vorum í "away" stúkunni eða með Tottenham áhangendum, það var alveg jafn skemmtilegt og pullan var subbuleg, alveg ótrúleg stimmung allan tímann, þeir héldu ekki kajfti og sungu allan tímann, nema þegar helvítis Gallas skoraði á 92. mín, það þögðu þeir og blótuðu. Leikurinn fór sem sagt 2-1 fyrir Chelsea, leikurinn var samt einkar skemmtilegur og var ótrúlega gaman þegar Jermaine Jenas jafnaði fyrir Tottenham rétt fyrir hálfleik, gaman að þessu. Við komum okkur svo bara heim á "da Royal Sussex", þar sem við fórum snemma sofa enda myndi sunnudagurinn vera erfiður, við þurftum að vakna snemma og keyra af stað til the city of Manchester þar sem Man Utd myndi etja kappi við Newcastle. Ég stóðst einfaldlega ekki mátið og tók ógeðslega fáránlega arty-mynd á leiðinni, ég er auðvitað arty gaur og það breytist ekkert þó ég fari milli landa, ég kem einfaldlega til dyranna eins og ég er klæddur og ég er ekkert hræddur um að sýna fólki hver ég er í raun...fáránlega arty og sætur gaur. Já, en við komum til Manchester á bílaleigubílnum frá Hertz aðeins á undan áætlun, við ákváðum að kíkja bara í Trafford Center, stærsta "mall" í Evrópu heyrði ég frá litlum fugli. Þetta var auðvitað snemma á sunnudagsmorgni þannig að ég get ekki sagt að mallið hafi iðað af lífi, en þetta var ágætt allt saman. Svo fórum við Gömlu Tröð, eða Old Trafford, sætin þar bættu algerlega upp þau lélegu sem við fengum á Stamford, alveg toppsæti, alveg fyrir miðju og temmilega langt uppi, aveg hæsta hak(eða top notch, svo ég vitni í hann eyþór á gæðingasíðunni). Leikurinn byrjaði æst vel, þar sem Wayne nokkur Rooney setti boltakvikindið tvisvar í netmöskvann á fyrstu 11 mínútunum, það ætlaði allt um koll að keyra, kyrjað var á Old Trafford:"rooney, rooney", stemmingin var ólýsanleg, ég fékk gæsahúð um allann kroppinn, alger djöfulsins snilld, auðvitað bjóst ég við fyrstu þrennu Rooney í þeirri ensku og algeru bursti heimamanna, því miður var það eigi staðreyndin en samt sem áður var þessi leikur alveg ótrúlega skemmtilegur og dómineruðu united menn honum öllum. Alveg magnaður leikur. Við feðgar keyrðum svo bara fokking ferskir aftur "heim" til London. Mánudagurinn einkenndist af róleheitum við sugum í okkur menningu á British Museum, og vorum auðvitað alveg uppgefnir eftir það allt saman og fórum svo aðeins í búðir og ég verslaði mér takkaskó og sitthvað fleira. Svo var það bara flugið heim þar ég sat innan um verslunarlondonferðaplebba sem voru asnalegir, svo klappaði ein týnd sál þegar við lentum, ég einfaldlega skil þetta ekki, vá, þú lentir og við dóum ekki, "klapp", "klapp", djöfull er ég samt feginn að fólk sé hætt þessu, kjánahrollurinn var fáránlegur þegar maður lenti í þessu fyrir nokkrum árum, þó að ég hafi verið yngri og vitlausari þá. En tú sömm öpp, var þetta alger útópía þessi ferð, það er alveg ógeðslega gaman að þessu.

Þetta er takkaskórnir sem ég keypti mér, ég geri mér alveg fullkomlega grein fyrir hvað þetta er plebbalegt að kaupa sér svona skó, en maður er einfaldlega betri í fótbolta ef maður á skínandi skó. Svo kostuðu þeir bara 7200 kr. í 90% off madness búðinni, í stað þess að kosta 16000-20000 hérna heima, já, já. Að vísu var afslátturinn bara 50% af þessum skóm, en það var margt þarna á 90% afslætti, svo sáum við líka Finn Ingólfsson þarna, það var doldið fyndið, haha.
Jájá, góður draumur maður...


b-dawg

| þriðjudagur, mars 14, 2006

Ferðasagan kemur brátt, en nú er ég alltof ónýutr, skítþreyttur , með hausverk, þarf að gera skýrslu og klára að lesa kjörbók fyrir morgundaginn, men hvað ég vorkenni sjálfum mér, en þessi ferð var alveg yndisleg. Ítarlegri lýsing á þessu öllu saman kemur brátt, kannski á morgun eða kannski hinn, jafnvel eftir þúsund milljón ár.

Gaman að segja frá því að ég gerði númer tvö á Old Trafford, lék sama leik og Þórður minn kæri bróðir gerði fyrir nokkrum árum, svo losaði ég mig líka við nokkra í Debenhams, fyrst Menntaskólinn, Debenhams og svo Old Trafford, hvar endar þetta? Í Vatikaninu? Nei ég veit það ekki, þetta veit enginn, usss nei.


b-dawg

| miðvikudagur, mars 08, 2006

Móðir mín í sóttkví


Móðir mín í sóttkví
kvíddu ekki því því
ég skal vera ákafur
en blóm ljósvakans
deyja kvalarfullum dauðdaga
nú er tíminn...örlög.

Þetta var póst-módernísk útgáfa af gamla ljóðinu "móðir mín í kví,kví". Ekki er laust við að ég hafi aðeins lent þarna í ljóðatransi þarna í lokin en ég vona að það komi ei að sök.

Mig langar að skapa, búa til skapalón jafnvel og skapa alltaf það sama með skapalóninu á hverjum einasta degi sem ég Bergur á eftir ólifaðan. Ég get ekki einu sinni ímyndað mér hvað það væri yndislegt, alveg einstaklega yndislegt. Næstum jafn yndislegt og ef Liverpool myndi detta út á móti Benfica, tel það fremur ólíklegt, en það er ávallt, von, sei sei já.


Jeah, England eftir tvo daga, húrra fyrir því, ekki laust við það að spennan sé algerlega að heltaka mig, ég get ekki sofnað á kvöldin, ligg bara í svitabaði með gæsahúð hugsandi um das stimmung á Gömlu Tröð.


b-dawg

| mánudagur, mars 06, 2006

Já það er gaman að vinna leiki sem vinnast á 91. mín og engann veginn verðskuldað, já þetta var magnað, alveg æðislegt.

Svo þetta fokking Lost, ég hata þetta sjitt, samt hætti ég ekki að horfa á þennan djöfulsins djöful, ohh. Svo er alltaf eitthvað verið að mumla í kringum þetta blessaða mannfólk, ég hélt fyrst að þetta væri eitthvað muml á latínu sem er ógeðslega skuggalegt, en svo var krúttleg stelpa að segja mér að þetta pískur sem heyrist alltaf áður en eitthvað slæmt gerist er í raun "the numbers are bad" afturábak, nú er ég enn þá skíthræddari við þennan béskotans þátt. Ég var eiginlega bara að pæla í að hætta að horfa á þetta rassgat, þetta fer bara illa með sálina í manni, annað hvort gerist eitthvað hræðilegt og þá get ég ekki sofnað, ligg bara í fósturstellingu fram á rauða nótt eða það gerist ekki sjitt í þættinum og ég fer í fýlu og græt mig í draumlausan og hreint og beint súran svefn. Þannig að mánudagar eru bara hreinlega hræðilegir hjá stráksa. Eins og ég segi ætla ég að reyna að hætta að horfa á þetta helvíti og gá hvort líkami minn og sál fari ekki betur útúr því, ég er nefnilega með alveg fáránlega viðkvæma sál, svo er ég líka með gríðarlega unglingaveiki, já ég held að það væri best að hætta þessu rassgati bara.


b-dawg

| laugardagur, mars 04, 2006

MR vann Vessló í Morfís í gær, fyllilega verðskuldað fannst mér þó að sprengingarnar hjá Vessló hafi verið ótrúlega flottar, ótrúlegar flottar segi ég og þær bættu ræðurnar alveg heilmikið. Nei ég var að ljúga, þessar sprengingar voru algerlega ekki að skila sér, ég flissaði í hvert skipti sem þær komu og flissaði svo mikið að ég pissaði og á mig og ældi svo börnum yfir allt og alla. En 150 stig, fremur solid, Gunnar var reiður sem og krúttlegur í pontu, krúttlegur gutti.

Ég fór svo í eitthverja samkomu, ég og Haukur tókum nokkrar góðar myndaseríur í þessari samkomu.



Bergur að fara hér á kostum. Ég setti þó þvottavélina ei í gang þar sem þetta efni er ekki notað til þess að þvo þvott.



Haukur er líka gott krútt...


Ég fann ekki til með Liverpool né Robbie Fowler þegar það var dæmt af þeim löglegt mark áðan, ef ég á að vera hreinskilinn þá hlakkaði bara í mér. Já þetta er ágætt líf, ég er að fara spila klukkan 13:00 á morgun rólegt kvöld hjá stráksa, jájá.


b-dawg

| föstudagur, mars 03, 2006

Þetta er allt að gerast, miðarnir komnir í hús. Ég er að fara á Old Trafford og Stamford Bridge eftir um það bil sjö daga feitt. Spennan hefur ekki verið áþreifanleg og eiginlega bara frekar óáþreifanleg, skemmtileg tvítekning. Já, Chelsea - Tottenham á laugardeginum þarnæsta, við verðum í stúku með Tottenham áhengendum, það er betra en síðast þegar maður þurfti að kæfa fagnaðaróp sín innan um heita Chelsea stuðningsmenn. Meira að segja skítuga heita Chelsea stuðningsmenn. Lyktin af þeim einstaklingum sem sátu fyrir framan okkur síðast á Brúnni jaðraði við að vera óbærileg. Svo er það Old Trafford snemma á sunnudeginum, þetta er alveg óendanlega feitt. ég virðist nota óskaplega mikið að ó-lýsingarorðum, ég var líka að lesa á eitthverjum umræðuvef að það væri óumdeilanlega heitt að gera það og bara hreinlega ómótstæðilegt.

En nú þegar miðarnir eru komnir í hús þá er þetta allt miklu skemmtilegra og ég finn næstum lyktina af grasinu á Gömlu Tröð.


b-daaaaaawg

| fimmtudagur, mars 02, 2006

Já öskurdagurinn, alveg yndisleg hátíð. Þessi undursamlegi dagur þar sem ókurteisir krakkar labba í hús syngja einhvern skít og fá gefins nammi fyrir. Ég hef aldrei haft gaman að þessum degi. Þegar ég var lítill þá var þessi dagur heldur ekkert sexy að mínu mati. Klæða sig upp í eithtvað sjitt og sníkja nammi. Ég lenti í ókurteisum stelpum í gær. Eftirfarandi gerðist milli 20:00 pm og 21:00 pm.

Ding dong

Bergur opnar, hann veit við hverju má búast, réttir fram nammiskálina og segir:

Bergur: Þið þurfið ekkert að syngja fáiði ykkur bara nammi

Ókurteisar stelpur 1,2,3 og 4: uuu......okei.

Ókurteisa stelpa nr.3 : Megum við ekki syngja?

Bergur: Nei helst ekki.

Ókurteisa stelpa nr. 2: Af hverju ekki?

Bergur : Ég er að horfa á fótbolta.

Ókurteisa stelpa nr.1 : Viltu ekki heyra okkur syngja?

Bergur: Nahh.

Ókurteisar stelpur: Hvað megum við fá mörg?

Bergur : Þið megið fá þrjú.

Ókurteisar stelpur: Vei!!

Ókurteisa stelpu nr. 4: Megum við ekki syngja?

Bergur: Nei takk, blesss.

Ókurteisar stelpur: bææææ!

Gleðilegan öskudag.


b-dawg

|

Ýmsar upplýsingar:

msn: beggibambus@hotmail.com meil: bergurg@gmail.com