Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.
Ég ætla að taka ykkur 10 ár aftur í tímann, tíu ár. Ég var átta ára lítill og sætur polli. Ég var með Gróttu á Esso-mótinu, þetta var gríðarleg lífsreynsla fyrir svona ungan dreng, ég var kampakátur með þetta enda var þetta skuggalega stórt mót og fékk strákurinn Beggi að spila fullt af knattspyrnunni góðu.
Þó er þarna eitt atvik sem ég mun aldrei gleyma. Það var lið sem kom úr sveitum Eyjafjarðar og hét eitthvað UMSKE( Ungmennafélag soldið kjánalegra Eyfirðinga) eða eitthvað því um líkt. Ég man hvað mér fannst þetta ankannalegt af því liðið samanstóð eiginlega bara af stelpum, auðvitað fannst drengnum mér þetta skrýtið. Það var að vísu einn strákur sem var í liðinu, hann hét Keli. Mér finnst það alveg ógeðslega fyndið. Heilt lið með stelpum og svo einn strákur sem heitir Keli, hann var greinilega eini sem gat eitthvað í fótbolta þarna og allir í liðinu vissu það. Þjálfarnir hjá þeim voru tveir krakkar rétt skriðnir yfir tvítugt. Allir öskruðu, þjálfarar sem og varamenn: "Keli,koma", "Keli fáðu boltann", "Koma svo Keli, vei". Mér finnst þetta alveg agalega fyndið.
Gaman sjá hvað húmor minn hefur þroskast síðustu 10 ár, mér finnst þetta jafn fyndið núna og mér fannst þetta þá, alveg mangað nokk.
Sögustund lokið.
Nýr liður á þetta guðsvolaða blogg, hann heitir: "Það sem er gott í hófi".
Það sem er gott í hófi:
Rúsínuputtar.
b-dawg
Þó er þarna eitt atvik sem ég mun aldrei gleyma. Það var lið sem kom úr sveitum Eyjafjarðar og hét eitthvað UMSKE( Ungmennafélag soldið kjánalegra Eyfirðinga) eða eitthvað því um líkt. Ég man hvað mér fannst þetta ankannalegt af því liðið samanstóð eiginlega bara af stelpum, auðvitað fannst drengnum mér þetta skrýtið. Það var að vísu einn strákur sem var í liðinu, hann hét Keli. Mér finnst það alveg ógeðslega fyndið. Heilt lið með stelpum og svo einn strákur sem heitir Keli, hann var greinilega eini sem gat eitthvað í fótbolta þarna og allir í liðinu vissu það. Þjálfarnir hjá þeim voru tveir krakkar rétt skriðnir yfir tvítugt. Allir öskruðu, þjálfarar sem og varamenn: "Keli,koma", "Keli fáðu boltann", "Koma svo Keli, vei". Mér finnst þetta alveg agalega fyndið.
Gaman sjá hvað húmor minn hefur þroskast síðustu 10 ár, mér finnst þetta jafn fyndið núna og mér fannst þetta þá, alveg mangað nokk.
Sögustund lokið.
Nýr liður á þetta guðsvolaða blogg, hann heitir: "Það sem er gott í hófi".
Það sem er gott í hófi:
Rúsínuputtar.
b-dawg