Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.
Já, ég sit hérna slakur ef ekki slakastur fyrir framan tölvu eina á Djammgörðum 16. Ég er búinn að vera tegra til þess að gleyma í næstum því nokkurn veginn allan dag, samt ekki. Ég er að telja mér trú um það, ég er vissulega búinn að tegra eitthvað en næstum því nokkurn veginn allan dag flokka ég undir bölvað ofmat.
Ég fór á æfingu í mesta slydduandskota sem ég hef nokkurn tímann kynnst, ég var alveg gegnhelvítis blautur þegar ég kom heim, væl, væl, væl, væl, væl.
Það er alveg ógeðslega gaman að væla. Það að væla er alveg klárlega eitt af áhugamálum mínum. Fátt betra að sitjast niður með enga bók í hendinni og væla í ættingjum og vinum um hin ýmsustu mál sem koma þessu fólki sem ég er að væla bara alls ekki við. Svo getur maður kryddað þetta með því að fá móðursýkiskast og gubba yfir viðkomandi, kannski er það ókurteisi, ég veit það ekki. En ég mæli klárlega einstaklega eindregið með því að almúginn taki höndum saman og fari að væla aðeins meira, það hressir, kætir og bara svona almennur pirringur streymir úr líkama ykkar eins og fljót vondra minninga. Ég datt einu sinni ofan í fljót vondra minninga, ég var ekki byrjaður að æfa synda, sem betur bjargaði Akkiles mér, hann er hetjan mín. Svo er hann líka fokking foxxy, það var allaveganna Brad Pitt sem lék slíka hetju í hreyfimyndinni Troy, eða var það Truman Show? Ég rugla þessum myndum alltaf saman. Plottið er bara OF LÍKT!!! Tíhíhí.
To sum up: væl = Truman Show.
b-dawg
Ég fór á æfingu í mesta slydduandskota sem ég hef nokkurn tímann kynnst, ég var alveg gegnhelvítis blautur þegar ég kom heim, væl, væl, væl, væl, væl.
Það er alveg ógeðslega gaman að væla. Það að væla er alveg klárlega eitt af áhugamálum mínum. Fátt betra að sitjast niður með enga bók í hendinni og væla í ættingjum og vinum um hin ýmsustu mál sem koma þessu fólki sem ég er að væla bara alls ekki við. Svo getur maður kryddað þetta með því að fá móðursýkiskast og gubba yfir viðkomandi, kannski er það ókurteisi, ég veit það ekki. En ég mæli klárlega einstaklega eindregið með því að almúginn taki höndum saman og fari að væla aðeins meira, það hressir, kætir og bara svona almennur pirringur streymir úr líkama ykkar eins og fljót vondra minninga. Ég datt einu sinni ofan í fljót vondra minninga, ég var ekki byrjaður að æfa synda, sem betur bjargaði Akkiles mér, hann er hetjan mín. Svo er hann líka fokking foxxy, það var allaveganna Brad Pitt sem lék slíka hetju í hreyfimyndinni Troy, eða var það Truman Show? Ég rugla þessum myndum alltaf saman. Plottið er bara OF LÍKT!!! Tíhíhí.
To sum up: væl = Truman Show.
b-dawg