Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.
Undirritaður fór í líkamsræktarstöðina Laugar núna fyrr í kvöld. Það er kannski ekki frásögufærandi nema það að þegar ég var búinn skokka mína 5 km þá fór ég og nældi mér í handklæði og fékk mér vatnssopa. Það er heldur ekki frásögufærandi. Það sem er hins vegar frásögufærandi er það að, takið eftir að ég er búinn að nota orðið frásögufærandi núna fjórum sinnum. En ég tók eftir því að bolurinn sem ég klæddist í var á röngunni. Á röngunni!
Ég skammaðist mín svo hrottalega mikið að ég man bara ekki eftir öðru eins. Ég hljóp niður í klefa reyndi að fela tárin og lagaði bolinn og dreif mig aftur upp og reyndi að takast á við þetta. Brosti svona vandræðalega til allra sem gáfu mér auga. Ég ætlaði að reyna feika falda myndavél en komst að þeirri niðurstöðu að það væri of mikið mál. Að lokum fann mér ég náunga sem var með tryllta axlarvöðva og hann lánaði mér músklaða öxl til að gráta á. Hann heitir Sverrir og er í skóla lífsins, meira svona anabólískur lífsins, tryllt massaður. Ég ætla að reyna finna hann á myspace og verða vinur hans. Kannski sendi ég honum message á myspace og þakka honum innilega fyrir veitta ást.
Sé til. Kannski þori ég því ekki.
Burg.
Ég skammaðist mín svo hrottalega mikið að ég man bara ekki eftir öðru eins. Ég hljóp niður í klefa reyndi að fela tárin og lagaði bolinn og dreif mig aftur upp og reyndi að takast á við þetta. Brosti svona vandræðalega til allra sem gáfu mér auga. Ég ætlaði að reyna feika falda myndavél en komst að þeirri niðurstöðu að það væri of mikið mál. Að lokum fann mér ég náunga sem var með tryllta axlarvöðva og hann lánaði mér músklaða öxl til að gráta á. Hann heitir Sverrir og er í skóla lífsins, meira svona anabólískur lífsins, tryllt massaður. Ég ætla að reyna finna hann á myspace og verða vinur hans. Kannski sendi ég honum message á myspace og þakka honum innilega fyrir veitta ást.
Sé til. Kannski þori ég því ekki.
Burg.