Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.
Já, góður sumardagur. Fór í knattspyrnu með drengjum nokkrum, það var gaman, mjög gaman. En hér kemur annar hluti framhaldssögunnar sem ég hef verið að semja, hún er ekki komin með nafn ennþá en ég er að vinna í því.
Óliver vorkenndi Dominique, þessi svarti dagur í minningu allra íbúa Dunkerque
Fête nationale 14 júlí 18. Bakkus hafði narrað Dominique, hann lét öllum illum látum, varð ákafur við kvenpeninginn, reyndi að barna þær ótt og títt. Að lokum náði hann að barna gæru eina. Hún bar viðurnefnið Dunkerque-gleðikonan og hafði ófáu sinnum látið barna sig. Oftar en ekki höfðu afkvæmi hennar verið fyrirlitin af bæjarbúum fyrir afskræmingu og almenn leiðindi í garð innfluttra. Auk þess svívirti Dominique kirkju bæjarins og fyrir það var hann útskúfaður úr samfélagi auðborgara. Eignir hans voru gerðar upptækar og nú var hann einungis bæjarfíflið. Bæjarfífl sem átti von á afskræmdu barni.
Sjitt, þetta er alveg rosalegt, ég er orðinn alveg alveg fáránlega spenntur. Ég hlakka til að semja næsta hluta. Ég ætlaði að fara taka til en þá sagði Gunnar að ég hommi, ég ákvað því að fara lyfta og drekka bjór, hversu mikill óhommi er ég nú. Hah.
Nei nei ég er bara að bulla hommar lyfta og drekka bjór líka, þeir eru alveg eins og allir hinir, ég er fáránlega líbó gaur.
B-dawg
Óliver vorkenndi Dominique, þessi svarti dagur í minningu allra íbúa Dunkerque
Fête nationale 14 júlí 18. Bakkus hafði narrað Dominique, hann lét öllum illum látum, varð ákafur við kvenpeninginn, reyndi að barna þær ótt og títt. Að lokum náði hann að barna gæru eina. Hún bar viðurnefnið Dunkerque-gleðikonan og hafði ófáu sinnum látið barna sig. Oftar en ekki höfðu afkvæmi hennar verið fyrirlitin af bæjarbúum fyrir afskræmingu og almenn leiðindi í garð innfluttra. Auk þess svívirti Dominique kirkju bæjarins og fyrir það var hann útskúfaður úr samfélagi auðborgara. Eignir hans voru gerðar upptækar og nú var hann einungis bæjarfíflið. Bæjarfífl sem átti von á afskræmdu barni.
Sjitt, þetta er alveg rosalegt, ég er orðinn alveg alveg fáránlega spenntur. Ég hlakka til að semja næsta hluta. Ég ætlaði að fara taka til en þá sagði Gunnar að ég hommi, ég ákvað því að fara lyfta og drekka bjór, hversu mikill óhommi er ég nú. Hah.
Nei nei ég er bara að bulla hommar lyfta og drekka bjór líka, þeir eru alveg eins og allir hinir, ég er fáránlega líbó gaur.
B-dawg