Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.
Já, ég segi það satt, það er komið kattaróféti á Djammgarða 16. Þetta óféti er í raun ekkert óféti, þessi köttur eða "hún" kötturinn er bölvað krútt. Ég hef ítrekað reynt að vera vinur þessarar krúttlegu skepnu en ekkert gengur. Hún vill ekkert með mig hafa, ég er algerlega að gefast upp. Það er ekki á hverjum degi sem mér er hafnað svona af ketti, ég get nú ekki sagt að ég sé dýrgóður dreng.
Mér líður alltaf svo kjánalega þegar ég tala við dýr, í fyrsta lagi skilja þau ekkert hvað ég er að segja. Í öðru lagi þau eru yfirleitt loðin og í þriðja lagi þá geta þau ekkert talað á móti þó að þau myndu skilja mig. Ég sé ekki tilganginn með þessum þessum dýrasamskiptum.
Ég fíla köttinn samt. Hann er geysilegt krútt. Ég reyni að segja honum í hvívetna að ég vilji vel en "hún" vill bara ekkert með mig hafa. Ég ætla þó ekki að gefast upp, ég mun halda áfram að þröngva ást minni upp á þennan kött og vonandi mun "hún" taka slíkri ást fagnandi á einhverjum sérstökum tímapunkti, en einungis tíminn mun leiða það í ljós.
Þetta er fánumyndin mín, ég er fokk sætur og ég veit það vel.
b-dawg