Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.
Það hlaut að koma af því. Ég var að bíða óþreyjufullur eftir þessu. Útrás Begga og Pacas. Ég vísa í fyrri færslu mína þar sem ég lýsti þessum undursamlega drykk sem ég suðaði saman fyrir nokkru.
Ég hitti góða konu í gær sem ég kýs að nafngreina ekki, jú ég get svosum alveg gert það. Þessi indæla fröken heitir Guðrún Sóley og hún var svo elskuleg að gefa Gunnarssyni far í gær þar sem hann heimsótti ómenninguna. Hún tjáði mér að hún hafi mætt í veislu og þar var kokteill að nafni Beggi og Pacas í boði, sem sagt sami drykkur og meistari ég hafði boðið upp á í útskriftarveislu systur minnar. Magnað? Já. Það finnst mér. Einungis rúmlega viku eftir að ég býð upp á þennan drykk er hann kominn í veislur hér og þar um bæinn. Mjög ánægjulegt, þó ég geti ekki sagt að þetta hafi komið mér sérstaklega á óvart. Ég vissi alveg að ég væri með gull í höndunum, ekki spurning. Ég viðurkenni þó að þessi tíminn milli þess sem ég suða þessa elsku og hún er komin í veislur og boð af ýmsu tagi er stuttur. Gjörsamlega tryllt.
Ekki að þetta komi málinu e-ð við. Jú það gerir það, afsakið. Ég sá einmitt Begga og Pacas í bænum í gær, þeir voru alveg í ógeðslega nettum jakkafötum og leiddust inn á B5, þar sem ég geri fastlega ráð fyrir að þeir hafi tryllt lýðinn. Þessir strákar eru æði. Ég var næstum búinn að kalla og fá þá í myndatökun, ég var of seinn, þeir voru farnir af stað í sitt ævintýri þetta kvöldið. Kannski næst, já kannski næst.
Ég heyrði ansi góða nýja sögn í dag hjá Guðmundi Torfasyni knattspyrnulýsanda í leik Króatíu og Austurríkis:
"Austurríkismenn eru hérna að óþolinmóðast fyrir framan vítateig Króata".
Það hafið þið það...að óþolinmóðast. Sjálfsagt.
b-zupreme
Ég hitti góða konu í gær sem ég kýs að nafngreina ekki, jú ég get svosum alveg gert það. Þessi indæla fröken heitir Guðrún Sóley og hún var svo elskuleg að gefa Gunnarssyni far í gær þar sem hann heimsótti ómenninguna. Hún tjáði mér að hún hafi mætt í veislu og þar var kokteill að nafni Beggi og Pacas í boði, sem sagt sami drykkur og meistari ég hafði boðið upp á í útskriftarveislu systur minnar. Magnað? Já. Það finnst mér. Einungis rúmlega viku eftir að ég býð upp á þennan drykk er hann kominn í veislur hér og þar um bæinn. Mjög ánægjulegt, þó ég geti ekki sagt að þetta hafi komið mér sérstaklega á óvart. Ég vissi alveg að ég væri með gull í höndunum, ekki spurning. Ég viðurkenni þó að þessi tíminn milli þess sem ég suða þessa elsku og hún er komin í veislur og boð af ýmsu tagi er stuttur. Gjörsamlega tryllt.
Ekki að þetta komi málinu e-ð við. Jú það gerir það, afsakið. Ég sá einmitt Begga og Pacas í bænum í gær, þeir voru alveg í ógeðslega nettum jakkafötum og leiddust inn á B5, þar sem ég geri fastlega ráð fyrir að þeir hafi tryllt lýðinn. Þessir strákar eru æði. Ég var næstum búinn að kalla og fá þá í myndatökun, ég var of seinn, þeir voru farnir af stað í sitt ævintýri þetta kvöldið. Kannski næst, já kannski næst.
Ég heyrði ansi góða nýja sögn í dag hjá Guðmundi Torfasyni knattspyrnulýsanda í leik Króatíu og Austurríkis:
"Austurríkismenn eru hérna að óþolinmóðast fyrir framan vítateig Króata".
Það hafið þið það...að óþolinmóðast. Sjálfsagt.
b-zupreme