Sá drengur er ritar hér ber nafnið Bergur. Hann er kempa eins og ætti ekki að fara framhjá lesendum þessarar bloggsíðuHér á þessari guðsvoluðu síðu kemur kempan hugsunum sínum á starfrænt form. Enda er mjög mikilvægt að vera á tánum og nota sér tækni nútímans. Það á að grípa gæsina meðan hún gefst, þetta er mikið speki, svokölluð kempuspeki Kempuspeki er dularfullt fyrirbæri, enginn skilur hana algerlega nema kempan sjálf. Krakkar ekki vera svo með eitthvað helvítis djöfulsins andskotans orðbragð hérna á síðunni. Annars fáiði karöflu eða vont nammi í skóinn, jább, það er rétt, ég ræð yfir jólasveinum.
Kjeppinn er mættur aftur á klakann sælir!
Var að hugsa um að smella ferðasögunni inn hérna í nokkrum hnitmiðuðum setningum.
Sunnudagur:Vaknaði árla morguns og við Gróttumeistararnir komum okkur út á flugvöll. Fengum fæðingarvideo meðan við snæddum í flugvélinni, gríðarlega heillandi. Komum til Hillerød. Ég komst að því að Hillerød væri skítabær og fór í fýlu. Gistum í skítaskóla þar sem köngulóarvefina vantaði ekki. Fór að sofa.
Mánudagur:Kjeppinn vaknaði var enn þá í skítabænum Hillerød fór í fýlu. Kjepinn hafði verið bitinn tvisvar um nóttina af eitthverjum bad motherfokkers. Gróttan fór á ströndina, mikið að fallegum bikíníklæddum stelpum, alveg meistaralegt umhverfi.
Þriðjudagur:Meistarinn vaknaði, gerði sér grein fyrir að Hillerød væri enn þá skítabær, fór í smá fýlu. Komst svo líka að því að hann hafði fengið þrjú önnur bit, þá voru kominn fimm kvikindi. Fyrsti leikur klukkan 16.30, við biðum allir með eftirvæntingu. Þegar á völlinn var komið kom dómari hlaupandi að okkur og sagði að þetta lið sem væri frá Tanzaníu væri fast á flugvellinum, við unnum 3-0,jess.
Miðvikudagur:Tveir leikir þennan dag við hlökkuðum allir til þess að byrja að spila smá knattspyrnu. Þetta byrjaði ágætlega unnum eitthverja Svíadjöfla 2-1 algert bíó. Unnum svo eitthvað heimalið 4-0, þetta var ágætur dagur. Mínus auðvitað þetta bit sem ég hafði fengið á mjöðmina og þessi þrjú á handlegginn.
Fimmtudagur: Þessi dagur var held ég næstum súrasti dagur keppninnar, menn voru þreyttir eftir tvo leiki gærdagsins og var stimmungið ekkert til þess að hrópa húrra fyrir. Svo hafði fógetinn fengið þrjú bit um nóttina. Við gerðum 1-1 jafntefli við Pólverjalið að ég held frá Póllandi. Þeir skoruðu á fyrstu mínútu og svo bökkuðu bara, við skoruðum þegar voru 2 mín eftir, aldrei áður hef ég séð svona grófa tímaeyðslu hjá einu liði. Um tíma fannst mér þeir eiga það skilið sem þeir fengu árið 1939. Við unnum riðilinn okkar og vorum komnir í undanúrslit. Lenti svo líka í samstuði við meistara Gumma. Ég fór ágætlega út úr þessu, það má hinsvegar ekki segja um Guðmund.
Föstudagur:Mættum liði að nafni Power Rangers, við hlógum að þessu nafni fyrst, en það hefðum við ekki átt að gera, þetta var eitthvað úrvalslið í Danmörku. Þeir komust í 2-0, við náðum að minnka muninn úr víti og svo kom markmaðurinn okkar inn í teig í okkar síðustu hornspyrnu og setti eitt kvikindi, þá var gaman. Töpuðum svo 5-4 í vítaspyrnukeppni, ég skoraði úr mínu víti, það var númer 3, þægileg tala. Það var hinsvegar ekki þægilegt að fá tvö bit á legginn, kjeppinn var orðinn frekar pirraður á þessum bitum öllum saman.
Laugardagur:Leikur um þriðja sætið, við mættum liðinu sem við höfðum mætt í okkar fyrsta leik, Villestadt eða eitthvað um það bil, unnum þá aftur 2-1, það var auðvitað gaman að lenda í þriðja sæti, alveg top notch, þetta kom mér líka á óvart. Annað sem kom mér líka á óvart að ég hafði fengið annað bit á legginn og voru því orðinn 15, alveg fáránlegur fjöldi. Þessi fjöldi bita á mér sýnir einungis fram á hvað ég er alveg gríðarlega gómsætur, þessi flugnakvikindi fengu bara ekki nóg af fógetanum.
Semsagt afrakstur þessarar Danmerkurferðar var bronsmedalía og fimmtán flugnabit, góð ferð, mjög góð ferð.
Ætla að koma því á framfæri að Emilíana Torrini er krútt og ég ætla á tónleika með henni á fimmtudag.
Missti af Snoop, súrt.
b-dawg
Var að hugsa um að smella ferðasögunni inn hérna í nokkrum hnitmiðuðum setningum.
Sunnudagur:Vaknaði árla morguns og við Gróttumeistararnir komum okkur út á flugvöll. Fengum fæðingarvideo meðan við snæddum í flugvélinni, gríðarlega heillandi. Komum til Hillerød. Ég komst að því að Hillerød væri skítabær og fór í fýlu. Gistum í skítaskóla þar sem köngulóarvefina vantaði ekki. Fór að sofa.
Mánudagur:Kjeppinn vaknaði var enn þá í skítabænum Hillerød fór í fýlu. Kjepinn hafði verið bitinn tvisvar um nóttina af eitthverjum bad motherfokkers. Gróttan fór á ströndina, mikið að fallegum bikíníklæddum stelpum, alveg meistaralegt umhverfi.
Þriðjudagur:Meistarinn vaknaði, gerði sér grein fyrir að Hillerød væri enn þá skítabær, fór í smá fýlu. Komst svo líka að því að hann hafði fengið þrjú önnur bit, þá voru kominn fimm kvikindi. Fyrsti leikur klukkan 16.30, við biðum allir með eftirvæntingu. Þegar á völlinn var komið kom dómari hlaupandi að okkur og sagði að þetta lið sem væri frá Tanzaníu væri fast á flugvellinum, við unnum 3-0,jess.
Miðvikudagur:Tveir leikir þennan dag við hlökkuðum allir til þess að byrja að spila smá knattspyrnu. Þetta byrjaði ágætlega unnum eitthverja Svíadjöfla 2-1 algert bíó. Unnum svo eitthvað heimalið 4-0, þetta var ágætur dagur. Mínus auðvitað þetta bit sem ég hafði fengið á mjöðmina og þessi þrjú á handlegginn.
Fimmtudagur: Þessi dagur var held ég næstum súrasti dagur keppninnar, menn voru þreyttir eftir tvo leiki gærdagsins og var stimmungið ekkert til þess að hrópa húrra fyrir. Svo hafði fógetinn fengið þrjú bit um nóttina. Við gerðum 1-1 jafntefli við Pólverjalið að ég held frá Póllandi. Þeir skoruðu á fyrstu mínútu og svo bökkuðu bara, við skoruðum þegar voru 2 mín eftir, aldrei áður hef ég séð svona grófa tímaeyðslu hjá einu liði. Um tíma fannst mér þeir eiga það skilið sem þeir fengu árið 1939. Við unnum riðilinn okkar og vorum komnir í undanúrslit. Lenti svo líka í samstuði við meistara Gumma. Ég fór ágætlega út úr þessu, það má hinsvegar ekki segja um Guðmund.Föstudagur:Mættum liði að nafni Power Rangers, við hlógum að þessu nafni fyrst, en það hefðum við ekki átt að gera, þetta var eitthvað úrvalslið í Danmörku. Þeir komust í 2-0, við náðum að minnka muninn úr víti og svo kom markmaðurinn okkar inn í teig í okkar síðustu hornspyrnu og setti eitt kvikindi, þá var gaman. Töpuðum svo 5-4 í vítaspyrnukeppni, ég skoraði úr mínu víti, það var númer 3, þægileg tala. Það var hinsvegar ekki þægilegt að fá tvö bit á legginn, kjeppinn var orðinn frekar pirraður á þessum bitum öllum saman.
Laugardagur:Leikur um þriðja sætið, við mættum liðinu sem við höfðum mætt í okkar fyrsta leik, Villestadt eða eitthvað um það bil, unnum þá aftur 2-1, það var auðvitað gaman að lenda í þriðja sæti, alveg top notch, þetta kom mér líka á óvart. Annað sem kom mér líka á óvart að ég hafði fengið annað bit á legginn og voru því orðinn 15, alveg fáránlegur fjöldi. Þessi fjöldi bita á mér sýnir einungis fram á hvað ég er alveg gríðarlega gómsætur, þessi flugnakvikindi fengu bara ekki nóg af fógetanum.Semsagt afrakstur þessarar Danmerkurferðar var bronsmedalía og fimmtán flugnabit, góð ferð, mjög góð ferð.
Ætla að koma því á framfæri að Emilíana Torrini er krútt og ég ætla á tónleika með henni á fimmtudag.
Missti af Snoop, súrt.
b-dawg