Já, þetta er sjitt, ég hef ekki sjitt að
Þvílíkt eirðarleysi. Já ,svo er titillinn algerlega farinn, þó að það hafi nú aldrei verið miklir möguleikar á því að myndum hrifsa þetta af
Mig langar svo alveg ótrúlega í knattspyrnu. Það gengur víst ekki Beggi helvítis glermaður er enn þá meiddur í helvítis hægri ökklanum, leit alveg drulluvel út á tímabili og ég hélt að ég myndi ná leiknum um næstu helgi á móti ÍBV, ég efa það algerlega núna. Svo er ég líka að missa af fullt af leikjum með meistaraflokki og ekki er það ósúrara, var svona semi-kominn inn í byrjunarliði svo kemur þetta helvítis sjitt.
Eins og þið sjáið þá er ég frekar þungt haldinn þó ég beri mig eins og stoltasta ljón frumskógarins, ohhh ég er svo troubled teen. Ég er ekki frá því að ég hafi smitast af unglingaveiki þegar ég fór í Kringluna í dag. Áðan öskraði ég af bræði þegar ég mátti ekki fá snakk fyrir matinn, ég læsti mig svo inn í herberginu og fór að hlusta á geðveikt háa og hráa rokktónlist. Ég var líka geðveikt ómainstream, ég hata mainstream, leyfið mér bara að klæða mig eins og ég vil!!!!
Þessi síðasti partur var algert sjitt, ég fór ekki í Kringluna, ég smitaðist ekki af unglingaveiki og ég öskra aldrei af bræði, nema þegar ég fæ ekki það sem ég vil.
Ég gerði myndasögu áðan, hún er ógeðslega skemmtileg.
Uppfært: Ég breytti um myndasögu, hin var svo mikið sjitt....
b-dawg
Já, ég lenti nú aldeilis í því í gær maður, ég var næstum dáinn, já dáinn segi ég. Í gær um kvöldmatarleytið fór ég aðeins úta á stétt með bolta til þess að halda gríðarlegri boltatækni minni við enda hef ég ekki mætt á æfingu núna í tvær og hálfa viku vegna meiðsla. Eftir um það bil 10 mínútur kom köttur, ég nefndi hann strax Hannes, Hannes var heldur flóttalegur á svipinn og leit á mig með eiturgulum augum á mig í hvívetna. Ég svosum gerði ekkert í þessu máli heldur hélt bara áfram að sparka mínum bolta í ið og ætlaði að mæta honum hinu megin, smá svona prakkari í manni, ég var bara aðeins að stríða Hannesi. Ég labba rólegur á móti bjöllunni, kemur þá ekki þessi stærðar heljarhundur á móti mér. Mér bregður fáránlega ógeðslega mikið og öskra af ótta við hundinn, sem ég nefndi Cujo, svona eftir á. Hann líktist óneitanlega Garmi. Það má því líkja mér við Tý. Þarna varð þó ekki epískur bardagi eins og í ragnarökum, ég varð svo skítdjöfull hræddur að ég tók boltann og hljóp inn, djöfull brá herfilega mikið. Svo auðvitað er ég með báða handleggi eitthvað annað en Týr. Ég bjóst við að sjá lítinn krúttlegan Hannes en í staðinn fékk ég stóran ógeðslegan og grimman Cujo. Ég fór settist upp í sofa og titraði að hræðslu, djöfull brá mér, ohh þetta var ömurlegt, ég var um það bil þrjár og hálfa klukkustund að ná mér. Þessi frásögn er kannski ögn óskiljanleg, þess vegna gerði ég skýringarmynd...
fokking Cujo maður, þetta var alveg ömurlegt.
b-dawg